Ząb czasu

 

Pierwszy siwy włos, kurze łapki, utrata jędrności - te nieodłączne elementy starzenia się człowieka prędzej czy później dotykają każdego. "Pomarańczowa skórka" staje się najlepszym przyjacielem kobiety. Cellulit na nogach, cellulit na brzuchu, cellulit na pupie, cellulit wszędzie. Próbujecie się przed nim bronić stosując kremy, domowe sposoby, czy co niektóre z was uprawiając sport (wariatki). Panowie próbują się ustrzec mięśnia piwnego, chadzają na siłownię, od czasu do czasu ruszają na basen. Niestety opona na brzuchu dosięgnie każdego. Problemem obu płci są plisy na twarzy. Buntownicy powiedzą: "przecież zmarszczki dodają mężczyźnie uroku, stanowią symbol męskości, u kobiet natomiast  są odbiciem przeżytego życia". Bzdury. W jakiś sposób trzeba się pocieszać, prawda? Przed upływającym czasem nie da się uciec. Nie ma sensu. Starość dogoni każdego przeciętnego śmiertelnika. Nie pomogą tu kremy, zabiegi pielęgnacyjne, czy farby do włosów. 

To strata pieniędzy, które moglibyście spożytkować w inny, bardziej rozsądny sposób (dofinansować Cyganów, którzy grają na akordeonie w tramwajach(?)). I możecie wmawiać sobie i innym, że macie tyle lat, na ile się czujecie. Możecie łgać, że w waszych sercach wiosna, że macie wigor i siłę, że będziecie góry przenosić. Oho... Dowcipnisie i optymiści. A gdy winda chwilowo nie działa w bloku dostajecie spazmów, napadu złości, tuptacie nóżkami, bo tak ciężko jest wejść po schodach kilka pięter. W konsekwencji popuszczacie. Nietrzymanie moczu to kolejny element, który składa się na piramidę oznak starości. Nie zapominajcie. Zdarzają się problemy z pamięcią, co? W drodze do sklepu zapominacie po co to właściwie kroczycie...wracając z zakupami czujecie, że kręgosłup już nie taki, że kręgi szyjne bolą, no i to popuszczanie. Znowu to samo. Metryki nie oszukacie naiwniaki. Trzeba starzeć się z godnością, nie udając nastolatka. Nie ma się co łudzić, że dzięki dobrym genom wygląda się młodziej. Jak wyglądasz, każdy widzi. Nie wolno mieć nadziei. Starzenie to część naszego ludzkiego życia, a właściwie WASZEGO.

  

Za niecały miesiąc maestro Monia Lisa obchodzi swoje kolejne urodziny. Ja jestem odporna na ząb czasu. Czerstwienie mi nie grozi, jestem poza tym. Na dowód tego dołączam zdjęcie (patrz top). Zawistni ludzie powiedzą "Photoshopa se zrobiła", "Toż ona tak nie wygląda", "Musi przyjmować jakieś medykamenty!". Otóż nie, zaskoczę Was, przez te dwadzieścia cztery lata nie ingerowałam w naturę. Niewiarygodne? A jednak.

   

Powyżej wymieniłam kilka podstawowych oznak starości. Którą z nich poczuliście na własnej skórze? Czekam na Wasze zwierzenia. Nie bójcie się pisać o swoich rozterkach. Urodziłam się po to, aby Wam pomagać, pokazywać właściwe spojrzenie na świat.

A tak przy okazji. Zaskoczcie mnie! Zorganizujcie nietypowe party, przygotujcie jedzenie, zakupcie prezenty. Wszyscy powinni się radować. Ogłaszam wielkie odliczanie do moich samiuśkich urodzin. Potraktujcie ten czas jako okazję do zadumy nad potęgą Moni Lisy, wytężonej modlitwy, refleksji nad ludzkim istnieniem.